उपासना

Samas 5

समास 5 - समास पाचवा : अजपानिरूपण

समास 5 - दशक १७

समास पाचवा : अजपानिरूपण॥ श्रीराम ॥

येकवीस सहश्र सासें जपा । नेमून गेली ते अजपा ।

विचार पाहातां सोपा । सकळ कांहीं ॥ १ ॥

मुखीं नासिकीं असिजे प्राणें । तयास अखंड येणें जाणें ।

याचा विचार पाहाणें । सूक्ष्मदृष्टीं ॥ २ ॥

मुळीं पाहातां येक स्वर । त्याचा तार मंद्र घोर ।

त्या घोराहून सूक्ष्म विचार । अजपाचा ॥ ३ ॥

सरिगमपदनिस । सरिं मात्रुका सायास ।

प्रथम स्वरें मात्रुकांस । म्हणोन पाहवें ॥ ४ ॥

परेवाचेहून आर्तें । आणि पश्यंती खालतें ।

स्वराचे जन्मस्थान तें । तेथून उठे ॥ ५ ॥

येकांतीं उगेंच बैसावें । तेथें हें समजोन पाहावें ।

अखंड घ्यावें सांडावें । प्रभंजनासी ॥ ६ ॥

येकांतीं मौन्य धरून बैसे । सावध पाहातां कैसें भासे ।

सोहं सोहं ऐसे । शब्द होती ॥ ७ ॥

उच्चरेंविण जे शब्द । ते जाणावे सहजशब्द ।

प्रत्ययायेती परंतु नाद । कांहींच नाहीं ॥ ८ ॥

ते शब्द सांडून बैसला । तो मौनी म्हणावा भला ।

योगाभ्यासाचा गल्बला । याकारणें ॥ ९ ॥

येकांतीं मौन्य धरून बैसला । तेणें कोण शब्द जाला ।

सोहं ऐसा भासला । अंतर्यामीं ॥ १० ॥

धरितां सो सांडितां हं । अखंड चाले सोहं सोहं ।

याचा विचार पाहातं बहु । विस्तारला ॥ ११ ॥

देहधारक तितुका प्राणी । श्वेतजौद्विजादिक खाणी ।

स्वासोस्वास नस्तां प्राणी । कैसे जिती ॥ १२ ॥

ऐसी हे अजपा सकळासी । परंतु कळे जाणत्यासी ।

सहज सांडून सायासी । पडोंच नये ॥ १३ ॥

सहज देव असतचि असे । सायासें देव फुटे नासे ।

नासिवंत देवास विश्वासे । ऐसा कवणु ॥ १४ ॥

जगदांतराचें दर्शन । सहज घडे अखंड ध्यान ।

आत्म‍इछेनें जन । सकळ वर्तती ॥ १५ ॥

आत्मयाचें समाधान । घडे तैसेंचि आशन ।

सांडिलें फिटले समर्पण । तयासीच होये ॥ १६ ॥

अग्नपुरुष पोटीं वसती । तयास अवदानें सकळ देती ।

लोक आज्ञेमधें असती । आत्मयांचे ॥ १७ ॥

सहज देवजपध्यानें । सहज चालणें स्तुती स्तवनें ।

सहज घदे तें भगवान्नें । मान्य कीजे ॥ १८ ॥

सहज समजायाकारणें । नाना हटयोग करणें ।

परंतु येकायेकीं समजणें । घडत नाहीं ॥ १९ ॥

द्रव्य चुकतें दरिद्र येतें । तळीं लक्ष्मी वरी वर्ततें ।

प्राणी काये करील तें । ठाउकें नाहीं ॥ २० ॥

तळघरामधें उदंड द्रव्य । भिंतीमधें घातलें द्रव्य ।

स्तंभीं तुळवटीं द्रव्य । आपण मधें ॥ २१ ॥

लक्ष्मीमध्यें करंटा नांदे । त्याचें दरिद्र अधिक सांदे ।

नवल केलें परमानंदें । परमपुरुष ॥ २२ ॥

येक पाहाती येक खाती । ऐसी विवेकाची गती ।

प्रवृत्ति अथवा निवृत्ती । येणेंचि ज्ञायें ॥ २३ ॥

अंतरीं वसतां नारायेणें । लक्ष्मीस काये उणें ।

ज्याची लक्ष्मी तो आपणें । बळकट धरावा ॥ २४ ॥

इति श्रीदासभोधे गुरुशिष्यसंवादे

अजपानिरूपणनाम समास पांचवा ॥

20px