Samas 4

समास 4 - दशक ४

समास चौथा : पादसेवनभक्ती॥ श्रीराम ॥

मागां जालें निरूपण । नामस्मरणाचें लक्षण ।

आतां ऐका पादसेवन । चौथी भक्ती ॥ १॥

पादसेवन तेंचि जाणावें । कायावाचामनोभावें ।

सद्गुaरूचे पाय सेवावे । सद्गणतिकारणें ॥ २॥

या नांव पादसेवन । सद्गुसरुपदीं अनन्यपण ।

निरसावया जन्ममरण । यातायाती ॥ ३॥

सद्गुरुकृपेविण कांहीं । भवतरणोपाव तों नाहीं ।

याकारणें लवलाहीं । सद्गुुरुपाय सेवावे ॥ ४॥

सद्वस्तु दाखवी सद्गुसरु । सकळ सारासारविचारु ।

परब्रह्माचा निर्धारु । अंतरीं बाणे ॥ ५॥

जे वस्तु दृष्टीस दिसेना । आणी मनास तेहि भासेना ।

संगत्यागेंविण ये ना । अनुभवासी ॥ ६॥

अनुभव घेतां संगत्याग नसे । संगत्यागें अनुभव न दिसे ।

हें अनुभवी यासीच भासे । येरां गथागोवी ॥ ७॥

संगत्याग आणी निवेदन । विदेहस्थिती अलिप्तपण ।

सहजस्थिती उन्मनी विज्ञान । हे सप्तहि येकरूप ॥ ८॥

याहिवेगळीं नामाभिधानें । समाधानाचीं संकेतवचनें ।

सकळ कांहीं पादसेवनें । उमजों लागे ॥ ९॥

वेद वेदगर्भ वेदांत । सिद्ध सिद्धभावगर्भ सिद्धांत ।

अनुभव अनुर्वाच्य धादांत । सत्य वस्तु ॥ १०॥

बहुधा अनुभवाचीं आंगें । सकळ कळती संतसंगें ।

चौथे भक्तीचे प्रसंगें । गोप्य तें प्रगटे ॥ ११॥

प्रगट वसोनि नसे । गोप्य असोनि भासे ।

भासाअभासाहून अनारिसे । गुरुगम्य मार्ग ॥ १२॥

मार्ग होये परी अंतरिक्ष । जेथें सर्वहि पूर्वपक्ष ।

पाहों जातां अलक्ष । लक्षवेना ॥ १३॥

लक्षें जयासी लक्षावें । ध्यानें जयासी ध्यावें ।

तें गे तेंचि आपण व्हावें । त्रिविधा प्रचिती ॥ १४॥

असो हीं अनुभवाचीं द्वारें । कळती सारासारविचारें ।

सत्संगेंकरून सत्योत्तरें । प्रत्ययासि येतीं ॥ १५॥

सत्य पाहातां नाहीं असत्य । असत्य पाहातां नाहीं सत्य ।

सत्याअसत्याचें कृत्य । पाहाणारापासीं ॥ १६॥

पाहाणार पाहाणें जया लागलें । तें तद्रूपत्वें प्राप्त जालें ।

तरी मग जाणावें बाणलें । समाधान ॥ १७॥

नाना समाधानें पाहातां । बाणती सद्गुवरु करितां ।

सद्गुसरुविण सर्वथा । सन्मार्ग नसे ॥ १८॥

प्रयोग साधनें सायास । नाना साक्षेपें विद्याअभ्यास ।

अभ्यासें कांहीं गुरुगम्यास । पाविजेत नाहीं ॥ १९॥

जें अभ्यासें अभ्यासितां न ये । जें साधनें असाध्य होये ।

तें हें सद्गुbरुविण काये । उमजों जाणे ॥ २०॥

याकारणें ज्ञानमार्ग- । कळाया, धरावा सत्संग ।

सत्संगेंविण प्रसंग । बोलोंचि नये ॥ २१॥

सेवावे सद्गु रूचे चरण । या नांव पादसेवन ।

चौथे भक्तीचें लक्षण । तें हें निरोपिलें ॥ २२॥

देव ब्राह्मण माहानुभाव । सत्पात्र भजनाचे ठाव ।

ऐसिये ठाईं सद्भााव । दृढ धरावा ॥ २३॥

हें प्रवृत्तीचें बोलणें । बोलिलें रक्षाया कारणें ।

परंतु सद्गुतरुपाय सेवणें । या नांव पादसेवन ॥ २४॥

पादसेवन चौथी भक्ती । पावन करितसे त्रिजगतीं ।

जयेकरितां सायोज्यमुक्ती । साधकास होये ॥ २५॥

म्हणौनि थोराहून थोर । चौथे भक्तीचा निर्धार ।

जयेकरितां पैलपार । बहुत प्राणी पावती ॥ २६॥

इति श्रीदासबोधे गुरुशिष्यसंवादे

पादसेवनभक्तिनिरूपणनाम समास चवथा ॥ ४॥